Bob Breuk, geboren in 1955 in Amsterdam, studeerde in 1985 af als dierenarts. In 1989 nam hij de oorspronkelijk praktijk, op de Ieplaan 81, over van mevrouw Brooijmans. In januari 2007, werd Olivier van Doorne partner, en werd de nieuwe praktijk aan de Beeklaan in gebruik genomen. Sinds 2012 versterkt dierenarts Heleen Eppens het team en sinds 2020 is zij ook partner in de associatie.

Ambitie
Dat hij dierenarts zou worden en geen brandweerman bijvoorbeeld, stond al vanaf zijn vierde jaar voor hem vast (verklaren zijn ouders). Hij had gewoon iets met dieren; speelde er graag mee, vond het fijn ze te verzorgen, voelde wat ze nodig hadden en wilde iets wezenlijks voor hen betekenen. Vier keer uitgeloot worden weerhield hem er niet van uiteindelijk zijn droom te verwezenlijken. Tijdens zijn studie diergeneeskunde werkte hij ieder vrij uur als assistent in een praktijk en vóór hij afstudeerde, was hij al als dierenarts aan het werk. De praktijk heeft hij samen met (zijn ex-vrouw) Gerda Swart tot een grote, bloeiende praktijk weten uit te bouwen. Liefde voor dieren, plezier in het werk, zijn gedrevenheid, doorzettingsvermogen en onuitputtelijke werklust waren daarbij onmisbare ingrediënten. Hun kinderen Minda en Rory groeiden op tussen de dieren. Beiden hebben een andere carrière gekozen, maar vanuit de psychologie (Minda) en I.T. (Rory) zijn ze nog bij tijd en wijle ondersteuning voor de praktijk.

Vrije tijd
In de tijd die Bob nog over heeft is wandelen met golden retriever Deeks zijn lust en zijn leven. Je kunt die twee zomer en winter(!) zwemmend in de Noordzee aantreffen. Bob is een echte familieman, is trots op zijn samengestelde familie waar ook bonusdochter Jackie en kleinkinderen, Martijn en Sanne, schoonzoon Ruben en schoondochter Christel bij horen. Hij is vaak kruipend over de grond te vinden met de kleintjes van Rory, Dorian en Dagmar. Voor zijn gezin, dieren, familie en vrienden (van vrienden) maakt hij altijd tijd. Stilzitten kan hij niet of het moet in de zon zijn. Hij knutselt en klust graag, houdt van tuinieren en zou graag meer willen tennissen en squashen. Bij mooi weer of bij de Haagse “kâhwe klâhwe” dag komt de stoere Puch uit de stal of moet zijn klassieke dame, een Citroën DS uit 1969, worden gepoetst.
Sinds ongeveer tien jaar werden enkele vakanties in het West-Afrikaanse Gambia doorgebracht. Partner Edda en hij vielen voor de vrolijke, vriendelijke mensen in dit straatarme land. Enkele jonge mannen en vrouwen worden sindsdien door hen ondersteund in hun opleiding en gezondheid. De hulp aan enkelen monde uit in een meer solide project. De stichting HELP (Haags Early Learning Project) GAMBIAN CHILDREN (www.helpgambianchildren.nl) werd opgericht, dit nadat in 2011, ter gelegenheid van zijn 25 jarig jubileum, door familie, vrienden en cliënten van de praktijk 25.000 euro bij elkaar werd gebracht. De stichting kreeg nog meer bijval en schooltje “Big Tree Nursery” werd gebouwd, alwaar sinds 2012 dagelijks 120 kleuters onderwijs en pap krijgen en voor de lokale gemeenschap werkgelegenheid. Het project floreert dankzij de hulp van al de Nederlandse relaties, hulp die nog steeds hard nodig is.

Gebruik je zintuigen
Belangrijke aspecten in het werk als dierenarts vindt Bob: ’Luisteren naar dier en eigenaar, kijken, voelen (zowel letterlijk als figuurlijk) en ruiken. Bij een juiste diagnose stellen komt er dus veel meer kijken dan alleen kennis en ervaring en dan alleen bloed- en röntgenonderzoek. Het gebruiken van al je zintuigen zorgt daarnaast voor een compleet beeld. Op grond van dit alles wordt een behandelplan opgesteld. Het uitvoeren van operaties is ook een vast onderdeel van het werk, waarna de dieren soms voor langere tijd in de praktijk worden verzorgd. Dit schept een bijzondere band tussen mens en dier. Het Amerikaanse TLC (Tender Loving Care) is een belangrijk medicijn in de praktijk op de Beeklaan.

Blije gezichten
’Het geeft me veel voldoening’, zegt Bob, ’als je ziet dat je een dier en zijn baasje blij hebt kunnen maken met je behandeling, of dat nou iets simpels of een ingewikkelde ingreep is. Daar doen we het met zijn allen voor’. Die ‘allen’ is het team bestaande uit tien personen. Hoe verschillend de mensen ook zijn die hier in de praktijk werken, ze hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen: dieren beter maken. Daar dragen ze allemaal op hun eigen liefdevolle wijze aan bij. Er wordt veel aan gedaan om professioneel te werk te gaan, maar ook om een goede sfeer te creëren, om mens en dier op hun gemak te stellen. Dat bevordert de genezing en daarmee het plezier dat eigenaren van hun huisdieren hebben.

Thuis in de praktijk
Uit alles spreekt Bobs enthousiasme, zijn bezieling, zijn liefde voor het vak, zijn betrokkenheid bij mens en dier. Dat werkt aanstekelijk. En dat is wellicht ook de verklaring voor zijn nog altijd uitdijende praktijk. Wie zou zich hier nou niet thuis voelen?